​​

​Синсез дөньям караңгы..​

​братом я за ​
​громкий голос: “Эй, шакирд, вставай же, встань!​болыт…​, ​

​якты юлым​
​Шагал со старшим ​Вдруг я слышу ​

​Кемгә айлы кемгә ​, ​
​Син бит минем ​Я помню, как, бывало, по черной борозде,​

​сами собой.​Язгы төннәр, назлы төннәр —​
​, ​Хәтерлим барысында...​

​Нет времени счастливей, забав беспечней нет.​ручьями слёзы полились ​язмыш.​
​, ​Күпне кичердек беләмен,​

​детских лет,​И из глаз ​
​Авыр сулап йөри ​, ​

​Арта барды hаманда..​
​Запомнились навеки событья ​

​головой​

​Кызыгып пар шәүләләргә,​
​, ​Яратуым кәмемәде,​
​тяжелый весь.​мыслей я поникнул ​
​Кемгә бәхет, кемгә сагыш.​, ​

​да...​
​я и путь ​
​От тяжёлых этих ​Язгы төннәр, язгы төннәр—​
​, ​

​Үттек без барысын ​
​Судьбу его узнал ​луну.​
​сулышын?​
​, ​

​белән,​
​слова пророка я,​

​больше солнце и ​
​Тыңлый микән яз ​
​сайтов: ​Бәйләндек без куллар ​
​Впервые здесь услышал ​
​Всё равно, что не увидеть ​

​Талның йомшак песиләре​
​Информация получена с ​
​Нинди гөмер булса да,​впервые смог прочесть,​
​в разлуке, на чужбине одному​
​Кемгә кыска, кемгә озын.​2.3K​

​ярты гөмер​
​Молитву из Корана ​
​Жить с любимыми ​
​Язгы төннәр, язгы төннәр,—​Тартып алма бәхетемне​
​Син бит минем ​

​здесь,​
​Биктимир ли, Бикмулла ли, никого не знаю, нет!​
​Роберт Шаймарданов​
​Алдагысын кем белә?!​Буталанса да башым...​
​мне душу, я свет увидел ​эти люди, Мингали, Бикмухамет,​

​Җан сөенә, мактана…​
​Гөмер булды сикәлтәле,​
​Нинди генә ялгышларда​Здесь бог вдохнул ​
​Кто они мне ​Аякларым туган якта!​
​Ә мин сине охшаттым...​
​Мин сине онытмадым...​
​в краю моем.​
​со мною, сирота я, сирота!​– тантана!​
​сиңа,​да​
​телом я все ​Нет родных моих ​

​Яз килә бит ​
​Мин охшаганмын бит ​
​Кайда гына булмасам ​
​Люблю душой и ​чего-то, в сердце смута, теснота,​
​сибеп​Әлдә сине очраттым...​

​мин.​

​знаком,​
​Не хватает мне ​Көлә Кояш нурын ​
​Бәхетем минем, син җаным.​

​Синсез яши белмим ​

​отрадно, мне вкус воды ​мою.​
​Салдырмаска тырыша…​Алда шушы дөньяның...​
​Бәйләндем мин йөрәк белән​Мне все вокруг ​
​Про красавиц, их наряды, грусть развеял бы ​елгага​
​Бәлки берәр нәрсә көтә??​мин..​

​подать рукой.​свою​
​Кыш кидергән тунын ​соң?!​
​Синсез оча белмим ​студеной от нас ​
​Затянул бы, что ли, кучер песнь протяжную ​Ярга бозлар шуыша.​
​Ник юллар аера ​ярты канат​

​Родник с водой ​рядом, двое нас, печаль да я.​
​–​Җылыңны тоясым килә...​
​Син бит минем ​на горке некрутой.​
​И товарища нет ​
​Инешемдә боз сугышы ​Сине уйлап уянам...​

​Действия​
​Стоит деревня наша ​моя,​
​Күздән, кайтып керешкә.​Күрәсем килми берсен,​
​напев придумал​Перевод на русский​
​Скушно мне, тоскливо стало, и болит душа ​

​Ак юрганны яшерегез​сыман..​
​меня написала даже ​Габдулла Тукай​
​груди?​Кар эретеп инешкә!​
​Ә сагынам 3 ел ​Ты помоему для ​
​туган җирем.​передумал, столько выносил в ​


​– Гөрләвекләр, йөгерегез​Сине күрмәгәнгә 3 көн...​
​кому потом скажу​Хәтеремдә мәңге калыр ​Где я столько ​
​Хисләре нык кузгалган.​
​Действия​Не отдавай ни ​Кая барсам, кайда торсам, нишләсәм дә,​Неужели край знакомый, дом обжитый позади,​Күңелдәге яңарышның​2.1K​Сначала интересные​тәкъдирем;​

Оныгыма

​далеко.​
​Төнге сөңге бозлардан!​
​Күңелем булсын азрак...​Гульнара Аюпова​
​Билгесездер — кая ташлар бу ​

​Крыши, башни, милый город, ты теперь уж ​– Язгы тамчы, тизрәк тамчы​
​Күзләремә күренмәгез,​Ни бирсә Ходай шуңа риза бул...​
​Бу дөньяда, бәлки, күп-күп эшләр күрем,​
​ещё легко,​

​Алмаз​
​Тик менә миннән ерак..​тигез булмый шул,​
​Сука белән ертып-ертып йөргәннәрем.​
​всё, что недавно различал ​

​сулыш.​
​Сезгә мин тик бәхет телим,​
​Тик барысы да ​кара җирне​
​Скрылось с глаз ​Яшә син алып ​

​Тагын минем дөньянама...​

​Бизәдең хәрбер куңел почмакны.​Абый белән бергәләшеп ​
​это вдруг!​Кайгы – хәсрәт күрмичә,​
​Берук килеп кермәгез сез,​Чәчәкләр белән күмдең дөньямны,​
​гомер сөргәннәрем;​Лес другой, чужие сёла, ах, да как же ​

Беренче май

​Килмәсен каршы сагыш.​Явызлар булмаганда...​
​хәзер без бергә.​
​Шатлык белән уйнап ​вокруг,​
​Синең алгы язмышыңа,​

​Рәхәт миңа, бәхет тулы,​
​Ниләр булса да ​
​минем күргәннәрем,​
​Раз, глаза открывши, вижу местность новую ​

​Күз алларымда минем.​Үземне бетерергә...​
​Бәйләнгәнбез без гомер-гомергә,​
​Истән чыкмый монда ​
​веки, убаюкав на ходу.​

​Чиядәй иреннәрең,​
​Кирәк-кирәкмәгәннәргә​
​Алдасаң да син, ышандым бит мин.​Ничек михнәт, җәфа күргән, ничек торган.​
​Дрёма мне смежила ​

​Зур керфекле күзләрең,​Ник миңа үпкәләргә,​
​Юаттың да син, яраттың да син.​
​Мөхәммәдне,​
​долгих мыслей череду,​

​Кыйгач кара кашларың,​

​Үпкәләмим, юк мин һич тә,​Шатлык- сагышым...​
​Шунда белдем рәсүлемез ​Тишина мне навевает ​
​Яшь гөмерең үрелә.​Миңа берсе кагылмый..​
​Синдә бар дөньям​

​аятен укыган;​
​след.​
​Озын, бөдрә чәчләреңнән,​
​Барысыда урынында,​

​Бирдең куаныч, бирдең кайгысын,​
​Шунда әүвәл Коръән ​
​заметен ветерка дрожащий ​
​Яшәү нуры сибелә.​

​Беркем башны борчымый.​
​Өйрәттең иртә яшәргә мине,​
​биргән, мин шунда туган,​На деревьях чуть ​
​Синең сөйкемле йөздән,​

​Рәхәт икән шулай яшәү,​Кемгә рәхмәт әйтим, сиңа әйтмиче,​
​Ходай шунда җан ​
​льёт лучистый свет,​кушылган.​
​Яратмаганны мине..​

​Действия​җаным-тәнем белән.​
​Летний вечер. Яркий месяц ровно ​
​Бик дөрес бит ​
​Яратмаган кешеләрне,​

​3.7K​

​Шуңар күрә сөям ​будущей моей.​
​тора,​Онытырга бик күпне,​
​да кебек...​
​Аулыбызның ямен, суы тәмен беләм,​Казань навстречу жизни ​

​Исемең дә килешеп ​
​Мин дә өйрәндем бит хәзер,​
​Э син тагын ​ул;​
​Еду я в ​

​Лилия чәчәге сыман.​Действия​
​Шул кадэре яратканмын​Бер чишмә бар, якын безнең авылга ​
​пару резвых лошадей,​
​Бигерәк сылу, чибәрсең,​1.9K​

​юк кебек...​безнең авыл,​
​Погоняет кучер лихо ​Алмаз​
​Инде мин җанлырактыр...​
​Синсез бар да ​Тау башына салынгандыр ​

​Перевод на русский​

​Ямьле җәйнең өстеннән.​Ә мин бары бирешмимен..​
​бит​Стихотворение на татарском​
​Габдулла Тукай​Зөлфия, – дип сузылган.​
​Күңелләрем тулгандыр...​

​Син жанымнын яртысы ​как ты!​
​хур...​Ак чәчәкләр төсеннән.​
​Сүзләр күбәеп ник китте?! .​Буген дэ онтылмады...​
​Не окликнет меня ​

​билем, җәннәтем һәм монда ​
​Исемең дэ язылган.​
​Дусларым-дошманнарым...​
​соям диеп​никто​


​Монда минем нечкә ​Ак пәрдәле болытка.​
​Елмаям мин... Сезгә карап​Тик сине мин ​
​И нечаянно даже ​гыйрфан, монда нур;​
​Зәңгәр күкне каплагандай​Минем тугры дусларым,​

​Нилэр генэ булмады...​
​же как ты,​Монда хикмәт, мәгърифәт һәм монда ​
​– якка.​
​Мин елмаям сезгә карап..​барды​

​Не приснится так ​хурлары, оҗмахлары.​Ямьле җәй тирә ​
​Күбегез читләттегез...​Вакыт шулай утэ ​
​по ночам​Мондадыр дәртле күңелнең ​
​Этәргәндәй торасың,​Күбегез ерак киттегез..​

​дэштен...​
​Но ни кто ​түрләре, почмаклары;​Син йомган күзләреңә.​
​Сез мине көчле иттегез...​hэр конемне син ​
​говорит.​Мондадыр безнең бабайлар ​Чәчләрең аша үтеп​

​Рәхмәтлемен барсы өчен.​нык соям дип​То, что ты говоришь ​
​И Казан! дәртле Казан! моңлы Казан! нурлы Казан!​Чибәр, сылу йөзеңә.​
​Тапмассыз бер җавап та..​
​Мин сине бик ​слова,​

​бик матур, моңлы азан;​
​Кояш нурлары тигән,​Минем сүздә берегез дә​
​Яктыртсада син иден...​Кто – то говорит ласковые ​
​Әйтә иртәнге намазга ​Тотыныплар бер кулдан.​

​Җаваплар сорауларга...​янымда,​
​ты,​
​«Әйдә чап, кучер, Казанга! Атларың ку: на! на-на!»​Баскансың бит курыкмыйча,​
​Сузләремдә.. Эзләмәгез..​Карангы тон син ​

​Кто – то ходит как ​
​ачты күңлем, шатлыгымнан җан яна;​
​юлдан,​
​Кайчак... Мин дә үкенәм...​
​Диеп дэштелэр Уйлар...​ты,​

​Бу тавыш бик ​Күпер сыман тар ​Мин дә бит, бик күпне күрдем..​
​минеке​
​Кто – то смеется как ​«Тор, шәкерт! Җиттек Казанга, алдыбызда бит Казан».​
​Егылыплар берүк төшмә,​Барысын аңлыйм, беләм..​

​Мин синеке син ​Перевод на русский​
​колакка, яңгырады бер заман:​Роберт Шаймарданов​
​Ачуланмыйм берсенә дә,​Сина дуслар- туганнар...​
​Синенчэ дэшэ белми!​Бер тавыш килде ​Гомеремдә һәр көннең!​

​Яши - яши тәмләрсең..​
​Кирэкмэде уку мина..​дэ​
​яшьләрем.​Син бит, Ландыш гүзәллеге​
​Бу дөньяның бөтен тәмен​Югалтасы килмэде...​

​Ялгышып кына берсе ​Чишмә төсле, ихтыярсыз акты китте ​
​Минем затлы бөртегем!​Барысын да белерсең...​
​Э курешкэч.. Бер - беренне​
​керми,​башларым;​

​Бул тормышта бердәнберем​Әйтәләр бит вакытында​
​Сойдек без курешмиче...​Син булып тошкэ ​
​таштай катты китте ​Оныта күрмә ялгыш!​
​Кем белгән соң аларны?!​чыкты...​

​тоннэрен​Шундый уйлар берлә ​
​ялгыз –​дөньяда​
​Кызык шулай килеп ​
​Лэкин берсе дэ ​Бу тору, әйтергә мөмкиндер, кояш-айсыз тору.​Кил яныма итмә ​

​Хм... Бар микән чын дус ​Бер уйламаган идем...​
​Син сойлэгэнне сойли.​Сездән айрылып, туганнар! — җайсыз, уңгайсыз тору;​Елмайчы китсен сагыш!​
​Дусларны... Туганнарны​булдык гайлэ...​
​эйтэ,​Бикмөхәммәт, Биктимер — берсен дә белмим, әллә кем!​

​Энҗе бөртекләрем Ландыш!​
​яраттым​
​Без бит хэзер ​Кемдер назлы сузлэр ​
​ят миңа: бу Миңгали, Бикмулла кем?​Җаныма чиксез файда.​

​Сезне мин бик ​Сойлэшуеннэн Синен...​
​Кемдер синенчэ йори,​
​Монда бар да ​Елмаюың синең Ландыш,​
​Мин беләм... Беләсез сез..​курудэн​

​кебек,​Бар да бар, тик юк туганнар, мин ятим монда, ятим.​
​язда.​Һәркемегездә бар сәер...​
​Яраттым мин бер ​
​Кемдер колэ синен ​кеби; бер нәрсә юк, бер нәрсә ким;​
​Саф хисле бүләк ​Күпләрегез беләсез...​

​кондэ...​
​Стихотворение на татарском​Әллә нәрсәм юк ​
​–​Ни булганын гомеремдә​
​Рэхмэт эйтэм hэр ​нём тоскуя.​

​балдагын йә калфагын!​
​Ак кыңгырау чәчәкләрең ​Гөмер уза, аккандай су...​
​Мине эзлэп тапканына​
​На заре о ​
​Җырламыйдыр бер матурның ​Ильдар Бикмуллин​
​Ни булгандыр... Аңламадым.​

​дэ​я,​
​тын тагын,​Серле Гүзәллеккә ия!​
​Бүген миңа бик моңсу..​
​Мин бэхетле буген ​Алой звёздочкой горю ​
​Аһ, гөнаһым шомлыгы, бу кучеры бик ​тиң түгел, син​
​Онытылып тырдым тагын,​Мин бэхетле... Син булганга​мне струится,​
​юк ич, тик икәү без: уй да мин.​Таң суы да ​Беткән кебек бөтен хәсрәт...​
​Действия​
​Кровь его во ​Ичмасам иптәш тә ​
​Гүзәл исем – Гүзәлия.​басып карап​
​🌍WhatsApp 89875962500​снова биться.​
​Эч поша, яна йөрәк, хәсрәт эчендә, уйда мин;​Шуңа аңа кушылгандыр,​
​Тып тын торам ​песни.​И пошёл он ​
​сез югалдыгыз.​микән.​
​Ә мин тыныч... Миңа рәхәт​сочинении стихотворения или ​
​рассвета.​
​Аһ! таныш йортлар, тәмам күздән дә ​Сер булып кала ​
​Уйный җил, шулай, котыра...​важи желания при ​
​Как Чулпан — звезда​Хуш, гомер иткән шәһәр! инде еракта калдыгыз;​
​кешегә,​
​Ныгырак ачып тыңлыйм...​моей работы😌 Буду учитывать все ​
​теперь одета,​
​җирем.​Сихри исеме бар ​
​Музыкамны мин тагында​остался довольным после ​
​Я в кумач ​
​Мин болай, шулай итәм дип, төрле уй корган ​Кайлардан ала икән.​
​Өй башларында уйный...​чтобы каждый человек ​
​из раны,​җирем,​
​Гүзәл кеше гүзәллекне​Ә тышта давыл котыра...​
​от вашего желания.Для меня важно ​
​Это кровь его ​Сау бул инде, хуш, бәхил бул, и минем торган ​Әллә ап-ак кар микән.​
​Һич кенә дә гаепләмим...​будем писать исходя ​
​—​күрәм.​таң суымы,​
​бердә​Текст и тему ​Лепестки мои багряны ​
​Аһ, бу нинди айрылу? Гомремдә бер тапкыр ​Гүзәлгә тиң саф ​
​Берегезне мин бит ​и многое другое.​
​в поле!​күзем, бер төрле яп-ят кыр күрәм;​

​микән.​
​мин үкенмим,​
​на любую тему​
​Все враги остались ​

​Бер заман ачсам ​Җир йөзендә бар ​
​Чак кына да ​
​❄️Текста для песен ​
​он боли,​

​йокы.​
​сүз,​
​Барысы күңелемдә..​
​татарском​

​Но не чувствовал ​
​һәм тәмам баскан ​
​Гүзәл сүзен ачыклар ​
​Булды минем...​

​❄️Красивые поздравления на ​хлестнули,​
​Нәрсәдәндер күз эленгән ​
​болгар шагыйрәсе​Күп кешеләр гомеремдә​
​песню​

​По плечу его ​
​әллә ни җырлый, укый;​
​Дора Лалева,​
​Шул кадәре мин үзгәрдем,​

​любой стих или ​
​пули​Һәр тараф тын. Уй миңа тик ​
​Яшәтергә туган җиремдә.​
​Тынычлана алмадым..​

​языка на татарский ​На рассвете вражьи ​
​белән яфрак, агачлар калтырый.​
​серен​Искә алып элекене...​
​❄️Переведу с русского ​

​Защитил меня собою.​
​Искән әкрен җил ​
​Гасырлардан килгән хикмәт ​
​Мин бит бәхетле.. Бик - бик тә​срок.​

​разгаре боя​чәчеп ай ялтырый;​
​илемә:​Ә нигә?! Аңламадым...​
​качественный стих в ​Здесь солдат в ​
​Кич иде. Шатлык белән нурлар ​


​Тылсымлы йөк төяп ​миңа​на татарском😍😍😍 ❄️Напишу на заказ ​дрожала.​Чаптыра атларны кучер, суккалап та тарткалап.​

​Болыт кәрваннары агыла, гүя​Бераз моңсу да бит ​и близких только ​всю ночь​Җиктереп пар ат, Казанга туп-туры киттем карап;​илләрдән​Йөз мәртәбә тыңладым...​песни для любимых ​— В страхе я ​

​языке​Әллә кайсы ерак ​да​Красивые стихи и ​сказала:​Стихи, стишки на татарском ​

​Тыңлар өчен, кыңгыраулар тавышын.​Әйләндереп мин тагын ​📜 Сезнең белән барысын сөйләшәбез.​И ромашка им ​YouTube​җилләрдә,​Күңелемә бит яткан..​📜Тиз вакытта әзер була.​Это странно, очень странно...​Роберт Шаймарданов​Мин тауларга менәм ​

​Шул кадәре бу җыр минем​📜Татар теленэ тәрҗемә итәм.​Мы белы, а ты багряна,​нигез…​серле чыңлап,​Гөмеремдә минем булган,​📜Татар телендэ шигырьлэр,котлаулар, бэетлэр,җырга текстлар язам.​— Что же, девочка, с тобою?​Төзи ала сөюдән ​

​Кайнар җилләр исә ​Искә төште бик күп нәрсә..​сердцем​Окружили всей гурьбою:​гына​таң ата.​керәсем килмәде берүк..​Написанные с душойи ​цвета?​Хисләре уртак куллар ​Шул хисләргә бирелеп ​

​йордем​жизни?!​В лепестки иного ​Әллә илле, әллә ун сигез.​урманнарын,​Мин уйланып бераз ​Как увековечить их ​эта​Мәхәббәтнең яше бертигез​

​Яратам шул болгар ​күп...​Героев, вошедших в историю​

​Отчего ж оделась ​Асия Минhаҗева​төн ката.​Уйлар күз алдында бик ​песни​на друга.​Пышылдаган сүзләре.​Мин шигырьләр язам ​Беләсезме шундый рәхәт​

​Звеня слышны как ​Все похожи друг ​

​Назлы болгар иркәсенең​көннәре…​тыңладым...​На груди ордены, медали,​Как одна, ромашки луга​Бетмәс әле үзгәреп​Кызгылт-сары җылы җәй ​Бер матур жыр ​на их пути.​Лепестки её багровы.​килермен күк,​

​Гульсум Набиуллина​Наушникларны куйдым да​Стоит как пропасть ​обновы,​…Мең елдан соң ​сала.​Телефонны кулга алып,​еще в воспоминаниях​Не белы её ​Яшьлекләрен эзләвем.​

​Ике ярга күпер ​тышка..​Проженный воздух все ​Загрустила — вот бедняжка!​калып,​табып,​Киенеп чыктым да ​в своих руках.​Это девочка-ромашка​

​Кай гасырдан төшеп ​Кайсы берәү ишен ​Белмим... Никтер.. Бер ялгызым, йореп кайтасым килде​

​Держа дух победы ​забота:​Болгар читек эзләре.​кала…​Тик җил генә ишетелә​

​Неспеша идут ветераны,​На цветы легла ​күк​Ялгыз гына басып ​үзе...​Сколько оборвалось жизней.​что-то,​чыклы үләндә калган ​буенда,​Бүген буран... Тышта шундый тынлык ​

​Поле боя, все равно напоминает​Только вдруг случилось ​Күптән инде саеккан.​Кемдер аның яр ​Действия​Все еще чего-то ждут.​Невзначай подруг касаться!​Идел​анда.​Гульнара Аюпова​Переполненные надеждой​

​— так качаться,​Алар өчен безнең ​Кем парлашып йөзә ​Урамнан хәсрәт белми...​Будто, с течением времени​Что за счастье ​Иделдәге каекка.​

​Гомер бит ул, матур елга,​Бала-чага сыман барам​Ветераны, встречающие этот праздник,​Осыпает луг душистый.​бара кебек​Гафу ит син,үпкәләмә.​Күзгә төшә, үчекли,​с нетерпением.​чистой​Бер пар төшеп ​

​Болар барда үткәннәрдә,​Кояш нурлары чагыла​Каждый раз ждут ​И заря росою ​Болан кебек йөгерек.​Бүләк ителмәгән гөлләр…​Бер ни куңел тиргәми...​собой Победу​Лепестки ромашек ветер,​

​Тиен баласыдай җитез,​Күпме әйтелмәгән сүзләр,​Мин елмаеп көлеп куям​Весенние дни, которые принесли с ​рассвете​Җитәкләшеп йөгереп,​Мәхәббәттән янган көннәр.​Машиналар тиз йөри...​

​Перевод на русский​

​Тихо гладит на ​Карагайлар арасыннан,​төннәр,​Ерганактан су чәчрәтеп​Гузалия Файзуллина​Как здоровье?»​Алсу күлмәге сыман.​Керфек какмый узган ​Яшәрәм мин яңадан.​

​Гомерләрен ничек сузарга?!​«С добрым утром!​Болгар кызы Айбикәнең​

​кичләтә…​Әгәр яннарыма кайтсаң​батырларның​с любовью:​Җәелер моңсу томан;​Кайтыр идем мин ​Бертуктаусыз шатланам.​Чал тарихка кергән ​На подруг глядят ​

​Офыкларга кадәр китеп​Юлын тапсам яшьлегемә,​Син күз нурым, сөям сине​узара​Все ромашки встрепенулись,​Назлап әйткән сүзләре.​Күңел кылларын тибрәлтә.​Йөрәк яңача эшли...​Чыңлап җыр сузылар ​коснулись –​

​Асыл болгар егетенең​Яшьлегемне хәтерләтә,​Язлар җиткән саен минем​Түшләрендә орден, медальләре,​Лишь лучи лугов ​Күптән беткән үзгәреп.​җилләр.​Җылы җилләр иркәли,​

​юлында.​


​Перевод на русский​
​инде,​
​Талгын гына искән ​Бозлар эри, тамчы тама​

​Киртә булып алар ​
​Муса Джалиль​

​Күптән төсен җуйган ​кичләр,​


СТИХИ на татарском языке

Әниләргә

​Бер көнемне калдырмый...​
​кисәтәләр​
​нурында».​
​Галимҗан Латыйп​

​Җәйге матур айлы ​Бәгърем сине көтеп чутлыйм​
​Утлы еллар һаман ​
​Балкыйм мин таң ​
​Кемнекедер яңара.​Булат Сөләйманов​

​Кошлар туктаусыз сайрый...​
​кулында.​
​сагынып​
​Кемнеңдер нигезе бөтә,​

​Кайткан сыман.​
​Матур иртәләр башланды​
​Җиңү хисен тотып ​
​Көн дә аны ​

​Ата күңеле балада.​Җир-чабыштан​
​Действия​
​ветераннар,​Канын саклап чугымда,​
​шул,​

​Томан.​

​Беркайчан кайгырмагыз​
​Салмак кына атлый ​
​Егет китте, мин калдым​
​Бала күңеле далада ​
​Таң.​
​Теләкләрем чын күңелдән​
​өзелеп.​
​Бик охшады Чулпанга.​
​Яман тел тидертмәде.​
​Тынлык…​Шатлык тулсын йортыгыз,​
​Күпме калган гомер ​
​Минем кызыл күлмәгем​
​исемгә​
​Тып-тын.​
​Елмаеп, көлеп торыгыз​
​Яу яланы, бары хәтерләтә​
​Тамды минем чукларга.​Бер кемнән синең ​
​юк,​
​Белән барыгызны да​
​сизенеп.​
​каны​
​Бөр үпкә белдертмәде.​
​Башка бер аваз ​
​Язның беренче бәйрәме​

​Һаман нидер көтә ​

Әнкәй булмый үткән заманда

​Аның батыр ал ​
​иде,​
​чың-чың.​
​Кояш ныграк кыздыра,​

​Бөрөләрен ачкан өметләре​
​Яраланды кулбашы.​
​Әткәң алтын кеше ​Кыңгыраулар:​
​Таң атканда кошлар сайрый​Әйтерсеңлә, кала сөзелеп​

​Чигенмәде, тик таңда​
​«Ник кайтмый?» дия-дия.​Кешни атлар,​
​Шундук булсын Ходайдан​Аны каршылаучы ветераннар,​
​Унбиш укчыга каршы;​Саргайды, сагышланды ул​

​Үгез гудок бирә.​Ни теләсәк, барысы да​
​өзелеп.​
​Ул берүзе сугышты​Җил тынса, башын ия.​
​ырда, ара-тирә​Чынга ашсын хыяллар​

​Һәрбер буын көтә ​Атты дошманнарына.​
​Давылда чайкала гына,​Өян, и җан!​
​Бәйрәм бүген кызлар безнең​яз айларын​
​Ятып батыр сугышчы​Сагышлы җырларыннан.​

​азан;​

Тәмле төш

​Действия​
​Җиңү алып килгән ​
​«Төнлә минем яныма​
​гаҗиз аның​

​Әнә әтәч әйтә ​Гульнара Аюпова​
​Стихотворение на татарском​
​Әйтте кызыл ромашка:​
​Без болай да ​

​Ишетелә.​Балкыт Ходай дөньямны​
​— О боже, мать мою прости, прости меня, прости отца.​
​Нидән алсу төсләрең?»​Үксеп бер елавыңнан.​
​Йөзеп килә,​Шушы матур чәчәкләрдәй​

​раз молил творца:​Нигә кызыл чукларың?​
​бар​
​Тик тавышлар гына​
​язны..​

​я в первый ​

Совет солдаты кабере янында

​Ник үзгәрдең? Нишләдең?​Хәер, инде ни файда ​
​хәтта күрше өйне,​
​Чынга ашсын бу ​Родной язык, с тобой вдвоем ​
​Әйттеләр: «Син, сеңелкәй,​
​Аның соңгы ядкарен.​Күреп булмый бер-береңне.​
​Минем изге теләкләрем​
​печаль.​Ул кызылдан киенгән?​
​Бар, кадерлә, бар, бер юат​

​Ун адымнан​
​Действия​
​мою, ты просветлял мою ​Ничек болай берүзе​
​Күрде сине әткәең.​Пар диңгезе,​
​1.1K​

Ветеран

​ты радость возвышал ​
​Аерылмый бер-береннән;​
​Сагынды. Төшләрендә гел​
​Болын. Урман.​

​Үзе күрсәтер.​
​шел я вдаль,​
​ак,​
​Син исән дә, мин исән.​

​Мунча керә авыл,​
​Барысында сиңа Ходай​
​Родной язык, родной язык, с тобою смело ​Ромашкалар бар да ​
​Монда бары чордашлардан​

​Томан.​Белерсең хәзер,​
​понимать.​
​Кан шикелле кып-кызыл.​
​Онытмагансың икән!..​

​Таң.​Дусларыңның якты йөзен​
​потом я научился ​түгел,​
​Кайда булдың, озак йөрдең?​
​Шамил Маннапов​Кадерләп торыр.​

​А сказки бабушки ​Тик чуклары ак ​
​Ялгыз тополь утыра.​
​булып…​
​Бер-бересен якыннары​

​песне открывала мать,​
​Утыра ромашка кызы,​
​Анда бары лепер-лепөр​
​Сагындырган җәйге яңгыр ​

​Татулык булыр,​
​Качая -колыбель, тебя мне в ​
​Ерак түгел моңаеп​
​Туган-үскән йортыңа.​

​кат-кат кайтыр әле​

Кайтыгыз солдатлар

​Бу дөньяда инде хәзер​постиг!​
​күрделәр.​Соңлабрак кайттың, кордаш,​
​Китеп барды ул ​
​Яки, калдыра...​

​твоем богатстве я ​
​Бер яңа хәл ​
​Венер Фәттах​Шулай күкри-күкри еракларга​
​Кирәк булса "ала" безне,​
​Как ты прекрасен! Целый мир в ​гаҗәп​

​кергәндә.​китмәс!-​
​Ходай кулында​
​язык,​Ьәм кинәт шунда ​
​Көчем арта язга ​

​Аны үстергәннәр Җирдән ​Ниләр генә булмаса да​
​Родной язык — святой язык, отца и матери ​Җай гына селкенделәр.​
​Мин моңланам, җырлыйсылар килә,​
​үлемсез ул,-​Шул чак барыбызны.​

​Перевод на русский​

Тынгы бармы

​Чәчкәләр, кәефләнеп,​
​моңнар үргәндә!​
​Кояш төсле Икмәк ​
​карый​

​Габдулла Тукай​
​чыкларын.​
​Матур ла яз ​
​калды Икмәк.​
​Мөмкин Ходай сынап ​Ярлыкагыл, дип, үзем һәм әткәм-әнкәмне, Ходам!​
​Хуш исле саф ​

​Тәрәзәгә карыйм, март елмая,​Аның төсе булып ​
​Безнең дөньяны,​
​элек кыйлган догам:​Таң сипте өсләренә​
​кошчыклар.​басу-кырлар,​
​хәзер​И туган тел! Синдә булган иң ​

​Тибрәтеп ак чукларын,​
​Җырлап оча нәни ​
​Дымга тиенеп калды ​Чирләр урап алды ​
​Кечкенәдән аңлашылган шатлыгым, кайгым минем.​Назлады җил аларны​
​тоя ахры,​

​Китеп барды… калды шифа-моңы.​
​калабыз?!​

​синең,​

Мәктәп, мәктәп…

​Күзгә-күз караштылар.​Чыпчыклар да моңны ​
​ул,​Эллэ инде артта ​
​И туган тел! Һәрвакытта ярдәмең берлән ​
​Елмаеп, хәл сорашып,​чыпчыклар.​

​Коеп яуды, оеп яуды да ​Алга микән?​
​әбкәм хикәят сөйләгән.​
​Уянды ромашкалар.​Чер-чер килеп уйный ​
​Күкрәүләре, яшеннәре булды.​

​Кая барабыз?!​Аннары төннәр буе ​
​Иртәнге таң нурыннан​Тәрәзәгә карыйм, кулымда чәй,​
​яңгыр иде,​
​дөньяга?!​бишектә көйләгән,​

​Стихотворение на татарском​

Мәктәбем

​чеметә.​Ул кояшлы җәйге ​Ниләр булган бу ​тел белән әнкәм ​

​голубка, моя гурия, кумир!​Тик мартның салкыны ​
​Уңган агрономны-абыемны…​Безгә Ходаем?!​
​Иң элек бу ​
​Здесь живёт моя ​

​килә,​
​миңа​
​Елый микән куктән карап​
​тел аркылы.​

​Здесь науки, здесь искусства, просвещенья вольный мир,​Тышка чыгып җырлыйсылар ​
​Җәйге яңгыр хәтерләтә ​
​Әллә бу дөньяның?​
​белдем син туган ​

​надежды обрела.​эретә.​
​узды.​
​Гөнахлары кубәйгәнме​
​Дөньяда күп нәрсә ​

​душа поэтов свет ​Һәм җандагы карны ​
​Күкри-күкри җәйге яңгыр ​
​Действия​И туган тел, и матур тел, әткәм-әнкәмнең теле!​
​Где не раз ​

​салкыннарны​Болыт чабуларын җилфердәтеп,​
​душевно​
​Стихотворение на татарском​
​Вот они, где наших дедов, наших прадедов дела,​

​Язгы кояш соңгы ​
​Шәүкәт Галиев​
​Малодец красиво приятно ​и сердце, родная сторона!​
​О Казань! Мечта и гордость! Лучезарная Казань!​

​моңая.​
​Котлар аны киләчәк!​
​Син икэнсен​
​Ты в памяти ​азан.​

​Эчтән генә күңел ​сабантуй,​
​Гульнара Аюпова​
​делал я, —​намазу первый утренний ​
​йота,​Аһ итәр әле ​

​Бүтән кирәкми, ярым...​

Сабантуйда җиңелгән малай

​что б ни ​
​Приглашает всех к ​Март буранын күлләвекләр ​
​Егетләрчә җиңәчәк.​
​генә​

​ни был и ​
​гони!​
​елмая.​Җиңелү гарьлеген бүген​
​Яраттым бит сине ​Но только, где б я ​

​– Н-но, поехали! Эй, кучер, поскорей в Казань ​Тыштан миңа кояш ​
​Сизелми килешүе.​Күңелемдә ни барын.​
​И ждет меня, наверно, дорога не одна.​
​зажглись огни:​

​Тәрәзәгә карыйм, кулымда чәй,​килә,​
​Ничек сиңа аңлатырга​длинна,​
​Встрепенулось моё сердце, и в душе ​Альбина Мортазина​
​Горур атлап чыгып ​

​Уйлыйм сине, җанымны...​
​Я многое увижу, — ведь жизнь еще ​
​тобою ненаглядная Казань”.​«Вакыт инде, оныт, оныт!»​
​Беренче бирешүе,​

​Таң атсада, кич җитсә дә​
​сохою вслед.​
​Вот она перед ​
​Җилләр миңа пышылдыйлар:​

​…Мәйданга беренче керде,​
​Танышлар аның яклы.​
​Тыраш син егылмаска.​малай​
​һич артка чигәрмен ​

​сөлгене​
​Ахры, мәйданга ашкыну​
​​авыл күрке,​
​Монда аң-белем алган,​

​Күпләр юк арабызда,​

Җәйге яңгыр

​бүген​
​Китап, дәфтәр юк чакны,​Намус белән саклаган,​
​Кызлары һәм уллары,​Класслар яңадан тулган,​
​Тарих өчен күп ​

​Агарды мәктәбенең 100 ​Укытучы… Мәктәп.. бу ике сүз.​
​Күңелнең тутыкмас көзгесе.​
​Бүген алар безне ​Искә алам сабый ​
​Минко Лалев,​

​Ә кайдадыр тетри ​шарының?!​
​ташланды​чит-ят бер телдә,​
​Тирәбездә яна фонарьлар, Алар бии шаян​Елларын булса да ​
​Күпме солдат кайтмады ​яу кырына​

​да.​
​Каһәр сугыш, ул елларны түгел,​Нур Ахунов​
​Гомере алда әле.​Кайбер очынчык затларның​

​Биргән һәр киңәше ​

Җәйге таң

​Чәчләре ничек ак ​
​Язмыш аны күп ​
​Маңгаенда буразналар,​
​Күземнең карашлары.​

​көнең турында​
​Тын, чал аналар да, гитаралар да​
​һич.—​
​Җырлыйм яшәү моңын.​
​Йокым качты, аңлагач та​
​Тәме хуш исле ​
​Нинди бәхет татый ​
​Гүя мин кайтканны ​Фирдат Валеев​
​да.​
​“Тәртип белән генә ​
​Бу тормышта якын ​
​аң булып?​
​исән чакта,​
​Әлегәчә сыкрый, каны тама,​
​Күзләрем күреп куана​Син – тормыш гүзәллеге.​
​Бәхетле көлүләрем.​
​Әни бик нык ​
​Әнием куллары тигән​
​Лилия Гиматдинова​
​үстек,​
​Куанганда, син дә әнкәй,​

​көнен.​

Җәйге кичләр

​Рәхмәт әнкәй бүләк ​татарского языка​
​Основана 12 мая ​юанычың. Балаларга, Яңа елда Күчтәнәчләр ​
​Боз чанага утырып ​
​көнен. Авырганда керфек какмый ​
​әниләргә Чиксез бетмәс ​
​Кәнфитенең әле дә ​Әти яки әни ​

​якның бер гүре ​гөле дә… Ямьле була, кыек булмый Туган ​
​бөтерчектәй, Хатирәләр уйнап ярсына,— Колакчыны күзләренә төшкән, Малай чагым чаба ​
​кайтам. Күрше карчык Күреп ​
​хәл алып, Сайрар кошлар яңгыратсыннар ​
​Каеннар Юл читендә ​
​бара кебек Иделдәге ​

​Мәхәббәт Күптән төсен ​
​мичләр. Тәрәз капкачын каерган, Көзге, шук, шаян җилләр. Радиодан яңгыраган Салмак ​чигәрмен дип, Ышанып, көч тоеп чыккан, Әлбәттә җиңәрмен дип. Аңа каршы баскан ​
​бабадан килгән. Карыйлар җиде яшьлеккә ​турында,— Мәңге янар якты ​
​бозылмый бер дә ​чәчле кышка юл ​
​юк. Нәрсә бар- Барын да каплаган ​— Ярга бозлар шуыша. Кыш кидергән тунын ​
​Язгы кайту — Язгы тамчы, тизрәк тамчы Төнге ​ул, Китеп барды… калды шифа-моңы. Дымга тиенеп калды ​

​Җәйге яңгыр Болыт ​


Туган җирем

​дә Килеп чыга ​Салкын таңны яфрак ​
​күкләрдән. Укытучы… Мәктәп.. бу ике сүз. Утта янмый торган ​чагымны. Мөгаллимнәр сабыр, көләч иде, Май кояшы кебек ​
​Ландыш исемле гүзәл ​Кайлардан ала икән. Сихри исеме бар ​
​шатланды, Минем эшемне күреп. Рәхмәт әйтеп,​песнәк, Җим эзләп йөри ​

​Песнәк Алтын көзләр ​эшен, дуслар көрәшен. Болытларга тия манаралар, Суда уйный төзелеш ​
​өр-яңасын, Кыенлыклар белән көрәшеп;​без дә Мыегыннан ​
​Бала чакны безнең ​
​үчкә, ачуга. Кояш сүнсә, бәлки, бу кадәрле Булмас ​Нәни балаларны буганнар. Тагын… Ирек, икмәк сораганга, Төрмәләргә эшче куылган ​

​Доклад бетте. Залда беркемнең дә ​
​Уткәндә кичергән Кайгылар, газаплар Барсы да ​Я сайла кызганыч ​
​Алеющим горю я​Не мог врагам ​
​И схватки небывалой​

​— Скажи нам, что с тобою?​
​Но отчего же ​

Гүзәлия

​Не белая ромашка,​Смеялись – луч дневной​
​ветер,​Веселые проснулись​
​волю, за свободу​своды​
​воле!​

​Не передать, не высказать всей ​
​навсегда.​
​для врагов — крамольник,​Я потерял: Отчизну. Край родной!​
​родителей, и все же​меня,​

​бытие?​
​Нет жизни в ​
​свободы! Вот в чем ​цело,​
​восход,​

​сердцем моим.​

Ландыш исемле гүзәл затларга

​Опять я примкну ​Священный гнев и ​
​А яростью пленное ​Огнем по утрам ​
​стихами рвется​
​жестоких бед.​

​Хотел, но не смог… От последнего слова​
​сеть,​
​орлом?​Увидев, что он окружен ​
​поделать, если нежданно​

​Но зло надо ​
​И только тогда ​
​был и тебе, и Отчизне,​
​улыбнусь!>​

​возглашал: <Клянусь,​

Зөлфия

​На клятве моей ​
​писал моей спутнице ​<Бери меня, смерть! В ненавистном​
​слезы,​
​видны кругом.​
​Как сыплются пули ​
​-жизни моей.​
​твою.​
​бою,​
​Но я не ​
​наше​Платок, любовью озаренный,​
​Прижал я, чтоб не била ​
​на прощанье​
​Секунт җитә, аңлыйк кешеләр!​
​әйткәннәр…​
​күрешмәгән,​
​Чит булмаган таныш ​

​аралар.​

Лилия

​Җанның кылын хәтәр ​
​Ялгызлыу ул битләрне ​
​Ялгызлык – хыялдан чынбарлыкка​Хәтта син җанымда ​
​Сүнмәде өмет утлары,​итеп,​

​Эшләнмәгәне калды.​
​Мизгел булып тоелды.​
​Кемдер туды, кемдер үсте,​
​Шул көннәрдә эз ​

​Лилия Ф. Гиматдинова​
​Жырлап килде яз ​
​Бакчадагы агачлар да​
​Зэнгэр куктэ уйнап ​

​Матурлыкка торенеп.​
​Беренче Май килде ​
​күзләрегез.​
​ир!​Дөньям, кабул ит Кешеңне,​

​Җир шарының тавышында​

Язгы кайту

​булса да​
​Башларны әйләндерә.​
​авылым, Өйләр бездә җитәрлек, Тар булсада урамнары, Хәттә туйлар үтәрлек. Ун тыкырык ике ​
​А.Ф.Погосский.​

​"Плохой тот солдат, который не думает ​
​таң-нурын;​
​Тып-тын әле hава ​
​Татлы булсын безнең ​

​Офык буйлап сыза ​Көн туар да, гүләр бар алан ​
​чынлыгын.​
​Таң рәсемен ясыйм ​–​
​Очкычлар hәм боргалаклар ​

​без!),​Кага яңа гасыр ​
​Түркләр без!—​дилбегә.​
​аркан белән​
​Түркләр без!—​

​Күзне йомып тып-тын тор гына,​

Язгы төннәр

​Таш диварлар кыса ​
​Тормыш дигән затсыз ​
​Түркләр без!—​
​Кысан бу дөньяга​Язып туйдыңмы?—дип сорамагыз,—​

​көен көйлим​
​Канат кагышларын кабатлыйм ​
​Син бәхетлеме?—дип сорамагыз!​
​Ерактан, әллә кайдан, иштелә күк күкрәгән ​китте;​

​йөзәләр иртәдән кичкә​
​Агачлар астына сыгъна ​гына да, бер генә яфракны ​
​Әйткән дөрескә чыга.​
​тавышлар –​

​да,​

Март елмая

​Аңа каршы баскан ​
​да​Алды ул ипләп ​
​нидән –​Япь-яшь калыр мәктәбем!​
​Бүген дә ул ​Ничә буын вәкилләре​
​Язмыштан узмыш юк, диләр,​Барлап чыгадыр ул ​
​бүген​мәктәп​
​–​Мәктәбебезгә йөз булган,​
​ел гомер​​
​күкләрдән.​
​онытмыйча,​ягымлы.​
​сиңа,​Прожекторлар кара төннәрдә…​
​Вальс көенә, шаян җилләрдә,​Артериясы бу җир ​
​Әйтерсең лә бәзгә ​
​Кинәт радио,​Дуслар белән, зәңгәр бер төндә.​
​Исән булганнарның яшьлекләрен,​
​Таратылмый калды бүләкләр.​Кызлар киткән чакта ​

​Хәтерләрдә генә булса ​

Тополь

​ихата.​
​Үтеп бара Ветеран!​
​Тирән ихтирамга лаек​
​Туры тота гәүдәсен,​

​Тормыш тәҗрибәсен туплап,​
​Буйсындыра алмаган.​
​Яшәлгән данлы еллар.​
​Үтеп бара Ветеран.​

​Ирексездән шунда төште​
​Мәңге янар якты ​
​Үзеңә тартасың гел.​
​Ташың тора,— зыян юк аның ​

​ташы турында,—​Дәвамын тәмле төшнең,​
​иде​
​Белмим, кайчан өлгергән?!​Каймагын ягып бирде.​
​заманда.​

​Әнкәй, диеп яшим һаман ​
​тора,​
​таң булып.​
​Тик кырыкта җитә ​

​Ник аларны үзең ​Киткәнеңә безнең арадан.​
​“Әни!” – беренче сүзем.​
​һәм гадел дә​Әнием, тик син булганга​
​Бәхетле булсын, балам, дип​

​Әнинең нурлы йөзен.​Гомереңдэ бәрәкәт.​
​Бишек җырын тыңлап ​
​Җил давылдан сакладың.​
​Бирдең син матур ​

​Баласын үстерерлек.​

Мәхәббәт

​Проект Фонда развития ​Татарская электронная библиотека​
​бер кыз, Энҗе кардан киенгән. Сылу кызын, энҗе кызын, Ул синең куанычың. Бергә йөри, синнән калмый Бәләкәй ​
​Ерактан суык яклардан ​
​ямен. Яшлегеңне кызганмыйча, Бирдең син матур ​

​Әниләргә Ходай биргән ​
​йөгерде. Тәмле иде, тел очында тора ​
​төн ката. Яратам шул болгар​
​җиле дә… Үлеп китсәм, миңа җитә Туган ​

​була — Гади генә бер ​
​ап-ак урамнан. Шул мизгелдә шаян ​
​Авылда Әйләнәм дә ​
​бар, кайгы бар?» Уем тик шул: ятыйм каен төбендә, Арып-талып бодай ургач ​

​күк Болгар​Алсу күлмәге сыман. Карагайлар арасыннан, Җитәкләшеп йөгереп, Тиен баласыдай җитез, Болан кебек йөгерек. Бер пар төшеп ​
​көннәр. Лилия Сәлахетдинова​
​искә төшә… Утын яккан ак ​да һич артка ​
​нидән — Ахры, мәйданга ашкыну Җитмеш ​

​гел. Тын, чал аналар да, гитаралар да Моңлы, сабыр-салмак: Сөйләмиләр синең үлемең ​каберең ташы турында,— Җырлыйм яшәү моңын. Вакыт үткән белән ​
​бирге очка сыкы ​
​Ап-ак кар. Ап-ак кар. Бу җирдә Нәрсә ​Күздән, кайтып керешкә. Инешемдә боз сугышы ​
​китмәс!- Шулай күкри-күкри еракларга​

​яңгыр иде, Күкрәүләре, яшеннәре булды. Коеп яуды, оеп яуды да ​микән бирегә?​
​жәл. Шәлне күтәргәли җилләр, Шукъ яңгырлар ашыга, Кояш киткәнен көтә ​
​Көз икәнен белмиләр ​
​йолдыз булып, Нур сибәдер безгә ​

​сиңа, Искә алам сабый ​

​ия! Ильдар Бикмуллин​
​таң суымы, Әллә ап-ак кар микән. Гүзәл кеше гүзәллекне ​
​эшемә. Җимлек ясадым кошчыкка, Элдем куак түшенә. Песнәгем бик тә ​инде. Әнә агачта бер ​
​краннары​күрә монда Дуслар ​

​бүген арбага. Без төзибез тормыш ​


​зәһәр үткерлек; Усал аталарның күбесен ​
Связаться с нами Условия использования Новые функции
​якты кояшын.​Илгә кергәч Йоган, чик калмады Халыктагы ​

Пар ат

​каны белән юганнар. Хатыннарны хурлап таптаганнар ​
​минутлар, Бәхетле сәгатьләр. 1942, сентябрь​

​Икенчесе нинди хурлыклы.​яклап хаклыкны,​
​Несчастная, по нем,​Стрелков. А он – один…​

​джигит.​Сбежались, шелестят:​
​Ромашки – как одна.​Тиха, грустна на вид,​Головками качая,​

​Ласкал их мягкий ​М. Львова.​
​Святой борьбе за ​придет под эти ​

​на воле цену ​не погиб тогда?​
​Ты птицей улетела ​Среди рабов я ​

​мне дороже,​
​Я вырос без ​Они — что есть, что нету у ​

​Небытие твое иль ​
​речь твоя немеет,​Нет у меня ​

​Есть руки, ноги — все как будто ​И в час, когда зовет меня ​
​Ничем не запятнанным ​Одна лишь надежда, друзья, что скоро​

​ночь.​груди, не печалью,​
​руках друзей —​

​И пламя мщенья ​Погнал по дороге ​
​— и умереть.​

​попасться во вражью ​
​не был таким ​

​жалит,​Что мог я ​эту одну!​
​в сраженье​Как верен я ​

​в последний миг ​В кровавом бою ​
​капля прольется,​

​Не я ли ​Ко мне приближалась, — и думал я:​
​Облитая кровью, — не лил я ​

​Только и были ​Не трусил я, видя, как рвутся бомбы,​
​Во имя пылинки ​

​жизнь во славу ​повторял я в ​
​платок окрашен,​смерть за счастье ​

​горяч и ал.​к открытой ране​
​Платочек в руку ​Җөмлә җитә, сүзләр мөһим кайчак.​Бу сүзләрне күпләр ​

​Бер күрергә теләп ​

​Үкенечсез булсын гомерләр​

Пара лошадей

​Юкка чыгар булган ​Бер пешерә, бер туңдырып ала,​
​Басарга ярамый өстенә.​да.​упкын кебек,​
​Безнең гомер юлында.​Үткән елга шөкер ​
​эшләнде.​Тәгәрәде көннәр, төннәр.​Дөньялар да үзгәрде,​
​көннәрем.​Омет белэн куанып.​
​Шау чэчэккэ кумелеп.​Куанадыр, курэсен.​
​Бэйрэмгэ куаналар.​жихан​
​газиз гөлләребез.​Көлеп торсын hәрчак ​
​Көчле рухлы затлы ​Сөеп туймый җимешен.​Без уйнарбыз уеннар.​
​Бер тамчы гына ​Һәр елмаю, хәрәкәтең​
​яшьләр, Кибеп торалар җилдә. Зур түгелдә бит ​
​будет."​аланы.​Офык буйлап сыза ​
​Йә, мәрхәбә, яңа көн таңы.​–​
​Ярларыннан ташыр шатлыгым,-​таң-нурын,​
​Әйт сурәтнең сихри ​тын.​
​Йә, мәрхәбә, яңа көн таңы ​аланы –​
​(Сөю белән көчле ​сабы белән​
​биленә.​Кулдан төште күптән ​
​Татар атын авыр ​ыргыла.​
​Хәтер корбаннары:​
​Дала бүресенең юлдашы.​Офыкларда югалабыз, чыгып​
​Җилләр, зилзиләләр каршына.​Түркләр без!—​яралтканнан.​
​Җырга салып инде ​чал бөркетнең​Сорамагыз!..​
​яшеннәр ялтырый аз-аз,​йөзгә бернәрсә тиеп ​Алар ап-ак балыклар күк ​
​кырда үләннәр, чәчкәләр, гөлләр.​Җил исми аз ​
​Көчленеке замана дип​Дәрт биреп тора ​
​Үзең ега алмасаң ​Әлбәттә җиңәрмен дип.​
​Уйламый кем алдында ​Көрәшче итеп зурлап,​
​Үзе дә белми ​яшәсә дә,​алган.​
​Гүрдә булганнарын да?​
​Кемнең кая барасын?​
​Хәрефләп сүз язганны?​Хәтерли микән ул ​Үз тарихын безнең ​
​Котларга килгәннәр алар ​
​Бер гасыр – ул әз түгел.​Бер карасаң йөз ​

​Фирдания Нугаева​

Кызыл Ромашка

​Нур сибәдер безгә ​
​Тик йөзләрен саклый ​
​Май кояшы кебек ​
​Уйларымда һаман кайтам ​

​капшый җирне​
​Тирәбездә бии фонарьлар,​
​шартлады​
​Күңелләрне тутырып шомнарга…​Яфракларын җәеп юлларга.​

​Утырабыз яшел чирәмдә​
​калдылар.​
​калдылар,​бусага.​
​Кайтыгыз, солдатлар, сез кайтыгыз,​Буп-буш булып калды ​

​Урамнарны нурга күмеп,​
​Япь-яшь аның күңеле,​
​да,​ак,​
​Таяндырса да таякка,​

​калдырган​Орден-медальләрен тагып,​
​Авылым урамнары,​
​турында,—​
​хатын-кызларын​

​Синең елмаюың.​
​Мин җырламыйм каберең ​
​дип​
​Уянгач та телдә ​

​Самавыры чыжлап тора,​
​Үзе пешергән икмәккә​
​Әнкәй булмый үткән ​
​да,​

​Колагымда әле яңгырап ​
​Һәркөн иртән туа ​
​Нигә соң ул, 20-дә әйткән сүзләр,​
​Яши-яши генә аңладым.​

​Күпме еллар үтте, сулар акты,​Иртән уянгач йокымнан​
​Гади дә син ​
​Әз-мәз генә орышса.​
​Бүтән кеше күңелне.​

​Күзләрем күреп куана​
​гомер,​
​Иркәләдең, назладың.​Кысып җылы кочагыңа​
​Яшлегеңне кызганмыйча,​Көч тә биргән, биргән куәт​

​и присланные авторами.​

​Татар электрон китапханәсе​

Красная Ромашка

​Сакалы җиргә тигән. Ә янында сылу ​үстек, Әнкәй, сиңа​
​иттең Якты дөньяның ​
​күрдеме мине? Карады​бөтен бала-чага Аның каршысына ​
​көннәре… Мин шигырьләр язам ​
​була — Талгын искән бер ​

​Туган якның гүзәл ​охшап очып киләм ​
​хәләл​
​диңгезе, ‘ Сорый кебек: «Әйтче, егет, син безгә — Күңелеңдә нинди уй ​саеккан. чыклы үләндә калган ​
​Җәелер моңсу томан; Болгар кызы Айбикәнең ​

​та, Кайтмас инде ул ​Кадерле хәтирәләр Балачагым ​
​гына урап. Уйламый кем алдында ​
​Җилкенеп чыкты уртага, Үзе дә белми ​хатын-кызларын Үзеңә тартасың ​
​янында Мин җырламыйм ​яңа еллар керә. Ак аргамак — давыл яллары — аргы очтан оча ​

​бит — тантана! Аякларым туган якта! Җан сөенә, мактана…​
​инешкә! Ак юрганны яшерегез ​
​үлемсез ул,- Аны үстергәннәр Җирдән ​миңа Уңган агрономны-абыемны… Ул кояшлы җәйге ​
​Хисләремне төзәтәм. Казлар оча, китмәс кебек, Тик борылмый кирегә. Адашмыйча, юллар табып Кайтыр ​

​Алтын көзнең зары ​
​Агарды​онытмыйча, Күңелнең тутыкмас көзгесе. Бәлки алар якты ​
​Мәктәп, мәктәп… Уйларымда һаман кайтам ​тиң түгел, син Серле Гүзәллеккә ​
​микән. Гүзәлгә тиң саф ​тормыйчан Тотындым үз ​

​җиргә, Җир акка чумды ​
​тирбәткән. Күмелгән ул дәртле, татлы моңга, Ә чыбылдык итеп-нур япкан. Яңа портның биек ​
​карадым шәhәр тирәсен. hәр адымда күңел ​
​күчәрен дә Кигезәбез ​

​йөрәкләрдә Чәчрәп тора ​саклап калды Кешелекнең ​
​калды күңелдә. Доклад бетте, Ләкин киң зал​томанланды, Ачынып, әрнеп күңел сыкрады. Тагын… Урамнарны көнчыгышта Эшче ​
​Шатлыклар, рәхәтләр — Яндырып йөрәкне, Саклана күңелдә Кадерле ​
​данлыклы,​Я сугыш син ​
​Джигит ушел… Тоскуя,​

​пятнадцать​— Здесь ночью был ​
​Сверкающей толпою​одеты​
​У мелкого овражика,​Купала их заря.​
​Ветле на берегу.​Перевод с татарского ​

​живых,​И если друг ​
​Я разве знал ​Зачем я сразу ​
​Моя свобода, воля золотая,​Без Родины, без воли — сирота.​
​Но то, что было жизни ​
​Планетой нашей, песнею звеня.​

​ног я вроде:​имеет​
​Когда в темнице ​душа.​
​недостает.​глаза смыкает,​
​в рабстве,​помочь!​

​Мне черная августовская ​

Синен кебек

​Не болью пробитой ​Восток — словно знамя в ​
​Гляжу на восток, где заря взошла,​
​сковал ослабелые руки,​С утеса броситься ​
​И чтоб не ​
​А я разве ​Себя скорпион беспощадно ​
​не коснулась, нет…​Твердил я клятву ​
​Писал я: <Отдам свою жизнь ​предсмертных мне, —​
​В лицо ей ​

​пламенными стихами​

Как ты

​Пусть крови последняя ​жизнь моя!..>​
​Тень смерти костлявой, неотвратимой​Отрезан был путь, хоть пылала грудь,​
​трупы​до последних дней.​
​предал​Не отдал я ​
​Имя не раз ​Пусть кровью мой ​
​Я шел на ​От крови стал ​
​И вот его ​гомерләр.​
​Кыюсызлыкларын җиңгәннәр.​белгән булсам…!” –​

​кебекләр.​

Туган авыл

​бар.​торган нәрсә,​
​сызгылый,​хәвефле,​
​Хәлләремне белеп торсаң ​
​Ялгызлык ул төпсез ​өстәлде​

​Хыял утында яндык.​Күп кенә эшләр ​
​Йомгак кебек сүтелде,​Үтте бер ел, үтте гомер.​
​Сау бул үткән ​Дулкынланып типте йорэк​
​бэйрэмен​

​Кояшлы матур коннэргэ​Шау-шу килеп колэ-колэ,​
​Торле тоскэ керде ​Сез бит безнең ​
​көннәрегез​минемдәй​
​Әткәң, әнкәң, туганнарың​

​Әйдә, үс әле, тизрәк үс,​
​Мәрҗәнле сәйлән генә.​давыл. Уйлыкка бит урыннашкан, Таулар ике яклапта, Куе​
​түгел, Ике-өч көнгә барсамда, Шатланып кала күңел. Әйләнәмен өй тирәмне, Куаныч сыймый эчкә, Җырлап җибәрүемнән, Тыелып калам көчкә. Тар урамнар,биек таллар, Сагындыра чит җирдә, Күздән чыккан кайнар ​
​тот, который слишком думает, что с ним ​Тып-тын әле hава ​

​тын,​

​аның –​

Родная деревня

​Күңелләрнең сүндер сагышын ​юллардан,​
​Офык буйлап сыза ​сүзләр,​Очкычлар hәм боргалаклар ​
​таң-нурын;​Тып-тын әле hава ​Күңел сөйгән Иделебез​
​Арган җайдак камчы ​Дөнья дигән атның ​Кеше арбасында…​

​ләбаса!—​һәм төмәннәр яуга ​Түркләр без!—​
​Дөм караңгы төндә​уелган.​
​Җилдергәнбез җитез тулпарларда​Да, скифы мы. А. Блок.​
​Елыйм җаным шигырь ​Күрдегез бит… сөйдем… Яшермәдем:​Җир тирәли очкан ​

​Саба – таң җиле.​Якын урманның артында ​
​Менә шунда кисәктән ​
​күлгә.​
​Шиңәргә йөз тота ​Каты эссе. һава бөркү. Кыза дөнья, сабыр җитми,​Җиңгәннәр өскә чыга,​

​Тирә-күршегә чаклы;​башка,​
​Ышанып, көч тоеп чыккан,​
​урап.​Карыйлар җиде яшьлеккә​Җилкенеп чыкты уртага,​Тагын йөз ел ​
​Бик күпләр өлге ​мәктәп​

​Белем биргәч, белде микән​

Туган тел

​өреп,​
​Аны бөгә алмаган.​Аң-белем алганнары.​Шәкертләре җыелган.​
​Кешелек дөньясы өчен​​дәфтәрдә.​
​йолдыз булып,​Бакыйлыкка күчкән күбесе.​

​Мөгаллимнәр сабыр, көләч иде,​Нури Арсланов тәрҗемәләре​
​Үлем нуры сибеп ​
​тагын үлемнән?!​Кайсы төштә тагын ​
​яр салып,​

​Кәстәнәләр тора чайкалып,​

​Венер Фәттах​

Родной язык

​Күпме еллар әрәм ​Туйда сүзләр әйтелми ​
​Һаман көтә туган ​Кушымта:​сугышка​
​Хөрмәтләп җырлагыз дан:​Күзләрендә яшәү дәрте,​
​Дөнья йөге бастырса ​Күңеле дә аның ​Тик сындыра алмаган,​

​Шул юлларда эз ​Горур атлап урамнан,​
​Ямьләнеп киткәндәй булды​Сөйләмиләр синең үлемең ​Кара күзле болгар ​
​бозылмый бер дә​Нур Ахунов​Күзем йомдым күрергә ​
​Сый-хөрмәтен әнинең!​

​Коймагын да пешергән,​

Җиңү көне

​Үләнле чәй эчерде,​әнием минем белән,​
​“Әннә” диеп телем ачылган ​Иң якыны миңа, син, әнкәм.​
​миңа кояш булып,​
​алмадым?​
​Мәгънәләрен кайбер киңәшеңнең,​
​Люция Аблеева​Әтиләр түземлеге.​
​Очынып йөрүләрем.​
​Үпкәләмим, кайчагында​Әни кебек аңламыйдыр​
​“Әни!” – беренче сүзем.​Аллам бирсен озын ​
​Егылганда, елаганда,​Яннарымда утырдың.​
​Якты дөньяның ямен.​Чиксез бетмәс сабырлык.​
​из открытых источников​Чыршы бәйрәме​
​бабай. Күчтәнәчләр тутырып. Кулларында боз таягы ​
​Җил давылдан сакладың. Куанганда, син дә әнкәй, Бала кебек куандың. Егылганда, елаганда, Иркәләдең, назладың. Бишек җырын тыңлап ​үстерерлек. Рәхмәт әнкәй бүләк ​
​мине. Әйтегезче аңа, мин бүлмәдә, Апа ул соң ​килдеме? Ул керде дә ​
​Туган җирем Кызгылт-сары җылы җәй ​

​дә. Туган якның шифа ​

​Көтүдә Үч иткәндәй​

День победы

​артымнан. Мин — хыялый, җилфер-җилфер килеп, Чабуымны ачып буранга, Канатларын җәйгән кошка ​һәр яфрак — Серле булу каеннарга ​
​Ак каеннар, яшь каеннар, Каеннар… Тирә-якта шаулый бодай ​Идел Күптән инде ​
​Назлап әйткән сүзләре. Офыкларга кадәр китеп ​
​Сөйләгән әкиятләр. Иртән, без торганчы, әни Пешергән пәрәмәчләр. Зәңгәр мәтрүшкә, бөтнекле, Хуш исле, тәмле чәйләр. Эх, балачак, үткән киткән… Кадерле хатирәләр. Күпме генә сагынсак ​
​бер башка, Үзең​
​сөлгене Бик оста ​
​Сабантуйда җиңелгән малай ​
​һич.— Ул гаепле түгел… Кара күзле болгар ​
​Совет солдаты кабере ​
​Кар ява Буранланып ​сибеп Яз килә ​
​нык кузгалган. — Гөрләвекләр, йөгерегез Кар эретеп ​калды Икмәк. Кояш төсле Икмәк ​
​узды. Җәйге яңгыр хәтерләтә ​Шаян көзне күзәтәм. Аңымда буталып беткән ​
​шәл. Һавага сагышын чәчкән ​
​Мәктәбем ​алмый каршы, Бакыйлыкка күчкән күбесе. Тик йөзләрен саклый ​
​чәчәкләрең —​
​микән. Шуңа аңа кушылгандыр, Гүзәл исем – Гүзәлия. Таң суы да ​ачыклар сүз, Җир йөзендә бар ​


ТАТАРЧА ШИГЫРЬЛӘР, КОТЛАУЛАР! ТАТАРСКИЕ СТИХИ!

​дә табалмый микән?! Мин озак карап ​җитте. Ап-ак кар яуды ​

​җырлары, Казан-бишек: әатлыгын да аның, Хәсрәтен дә халык ​
​Казан урамында hәм ​
​коелмаган, Дәрьяларга күпер салмаган; Үзебез үк ясап ​
​өстеннән. «Үсмәсләр», дип әти, сабыры бетеп, Чәчебездән тартып үстергән. Хәзер безнең әрсез ​

​дошман оясын, Каны белән халык ​бар да, бар да Төенләнеп ​йөрәкләргә, Күз аллары кинәт ​булмаган Шикелле тоела. Аһ, ләкин онтылмый Гомергә, гомергә Электә татыган ​Беренче юл нинди ​– огнем.​
​Земли родимой сын.​Их было тут ​Печальная сказала:​Печальная, — красна?​
​Все в белое ​Вдруг – видят пред собой:​
​В туманном, белом свете​Проснулись, улыбнулись​
​дней моих.​
​меня еще в ​цену воле я!​Свобода невозвратная моя.​с собою, улетая.​в бетоне заперта.​я раб тут, я невольник,​я сиротой.​мне на свободе​того, что не без ​
​Какое там значение ​

​И тяжко жить, неволею дыша.​

​и тело и ​
​Чего-то остро мне ​И в час, когда мне сон ​
​Израненным, но не смирившимся​
​Разрушить неволю должны ​Одна лишь надежда: бежать поможет​

​О если б, друзья дорогие, вы знали:​орла.​
​неволе… Каждое утро​
​А враг мне ​гордые крылья,​
​смелым,​

​Орел умирает, с утеса бросаясь,​отказал пистолет?​
​И смерть меня ​
​Поверь мне, Отчизна: горящим сердцем​
​напишу на земле!>​

​Поможет в муках ​
​гневом​
​Не я ли ​<Не бойся, родная, мне цель ясна,-​
​Пускай не окончится ​

​слабел ничуть.​спереди, слева и справа​
​Не дрогнул душой, когда кровь и ​
​Я верен был ​на миг не ​
​вздохом​Прости меня, Родина, чье святое​

​ничего.​кровь унял.​
​Отяжелел платок дареный,​
​любовь,​Яшендәй тиз уза ​
​алган,​

​“Әгәр бераз алдан ​Ерак булып якын ​
​Очрашулар дигән чара ​Ялгызлык ул бетә ​
​Яшьләр белән юллар ​
​Аны тарткалаулар бик ​Хатлар аша, яки телефоннан​

​ЧАРА БАР​

​Тагы бер ел ​

​уйланды,​
​Үзгәрешләр күп булды.​
​Күпме бер ел, азмы бер ел,​
​Йөргән минем юлларым.​
​киткән елым.​

​Яна хислэр уятып.​
​Каршы алды Май ​
​Аклы, кукле кугэрчен.​
​Майдан тулы балалар.​Якты нурга кумелеп.​

​юлларыгыз,​
​Котлы булсын туган ​
​Үскәч ул булыр ​өлешең.​
​бар.​

​яшьләрең​

​авыл, Яшенле яңгыр яусада, Тик урап үтә ​

​тыкырык, Минем авылым зур ​а еще плоше ​

​–​Очкычлар hәм боргалаклар ​Мәхәббәтен сөйлә син ​

​Йә, мәрхәбә, яңа көн таңы,​

​Ярым кайтыр ерак ​тын.​
​Катыштырмый гына чит ​аланы.​
​Офык буйлап сыза ​
​Каршылау идиллиясе​Иделебез​

​Адымнарын тыеп атласын!—​ташлыйбыз​
​Туркләр без!—​
​Иң чыдамы икән ​
​күтәрелә,​

​Ерагая Күлтәгин ташы.​Түркләр без!—​
​Ук төзәргә диеп ​
​Ашина,​Түркләр​
​Ник елыйсың?—диеп сорамагыз!​Яр сөйдеңме?—диеп сорамагыз!​

​җан атмыйм мин:​
​Сыгъна – сыгына, сыена.​
​сөеп китте.​
​чыкмыйлар һич тә.​

​Алай да булмаса, барсы төшәләр сикрешеп ​Корылык һәр урыннарда. Кибә вак-вак кына күлләр,​
​Җәй көнендә​
​Әмма көрәш-көрәш инде,​
​Җиңү телиләр дус-ишләр,​

​Озынрак шул бер ​
​дип,​
​Бик оста гына ​Җитмеш бабадан килгән.​
​Нур Ахунов​

​Халыкның фән үзәге,​

​Укытучыларыбыздан​

​Искә ала микән ​Укыткан һәр баласын,​

​Салкын класста кулга ​

​Авыр еллар, кыен чорлар​
​Уку, язуга өйрәнеп,​
​Инде чәчләре агарган​
​түгел,​
​еллыгына багышлана​Утта янмый торган ​

​Бәлки алар якты ​
​алмый каршы,​
​чагымны.​болгар шагыйре​
​шартлаулар,​Нинди өн бу ​
​Кыргый яулар, уттан-сөремнән…​
​Бар дөньяга сөйли ​җилләрдә, Штраус вальсы көенә.​
​алдылар.​
​сугыштан,​
​Түрдә калды ап-ак күлмәкләр.​
​Кайтыр бер мәл, кайтыр диеп сезне,​
​Кеше гомерләрен югалта.​
​Киткән чакта егетләр ​
​Юл бирегез, сәләмләгез,​
​Әйттерер ул тәүбәсен.​
​хак.​
​булса,​
​сынаган,​
​Әйтерсең борма юллар,​
​Ышанычлы адым белән​

​Яд итәләр, солдат!​

​Моңлы, сабыр-салмак:​

​Ул гаепле түгел…​
​Вакыт үткән белән ​Аның мөмкин түгелен.​
​чәйнең.​
​алу​

​көткән –​

​Әниемне төштә күрдем,​

​Бүген дә бит ​
​йөр, бәбкәм!”​
​кешеләр бар,​
​Ә бүген ул ​

​Дога итеп үземә ​
​Йөрәктәге тирән ярадан.​
​Әнинең нурлы йөзен.​
​Йомшак булсаң да, үзеңдә​

​Кояшлы якты дөньяда​
​тырыша.​
​Ашны ашау күңелле.​
​Иртән уянгач йокымнан​

​Әнкәй, сиңа мең рәхмәт.​

​Бала кебек куандың.​
​Авырганда керфек какмый​
​иттең​
​Ходай биргән әниләргә​

​2006 г.​
​тарата. Биеп, жырлап. көлдерә дә. Куандырып калдыра. Лилия Гиматдинова​
​Бәйрәмгә килде кыш ​
​Яннарымда утырдың. Кысып җылы кочагыңа ​

​сабырлык. Көч тә биргән, биргән куәт Баласын ​
​тәме. Барыбызны күзләп, карап чыкты. Танымады ахры ул ​
​түгелме? Апа! Әнә, тәрәзәгә кара, Берәү уза, әни түгелме? Күрегезче! Ашыгып монда керә, Мине алырга ул ​
​дә. Әдхәт Синугыл​

​якның бер җире ​
​каршыма… Раил Рахман​
​калып урам чатыннан, «Бәрәкалла, күз тимәсен» диеп, Карап кала минем ​
​тирәмне, Серләшсен дә шыбырдашсын ​

​айкала да чайкала ​
​каекка. Алар өчен безнең ​
​җуйган инде, Күптән беткән үзгәреп. Асыл болгар егетенең ​
​кына җыр-көйләр. Әнием аруын онытып ​

​малай Озынрак шул ​

​Көрәшче итеп зурлап, Алды ул ипләп ​

​көнең турында Яд​Синең елмаюың. Ташың тора,— зыян юк аның ​
​ярып. Иске елдан​
​ап-ак кар. Ап-ак кар. Ап-ак кар. Бу җирдә Ышану, көтү бар- Аларын капламас ап-ак кар. Алсу Гайфуллина​
​елгага Салдырмаска тырыша… Көлә Кояш нурын ​сөңге бозлардан! Күңелдәге яңарышның Хисләре ​
​басу-кырлар, Аның төсе булып ​

​чабуларын җилфердәтеп, Күкри-күкри җәйге яңгыр ​
​каршыга. Маңгай терәп тәрәзәгә ​каплый, Җирдә ята сары ​
​дәфтәрдә. Фирдания Нугаева​
​ягымлы. Бүген алар безне ​затларга Ак кыңгырау ​
​кешегә, Сер булып кала ​Гүзәлия Гүзәл сүзен ​
​икән. Ары карый, бире карый Бер ​
​узып китте, Ап-ак кыш килеп ​
​нурлары, Бизәл, Казан, hаман яңара бар!- Дидер төсле дулкын ​
​Мин дә йөрдем ​
​тартып чүктердек. Безнең юлга цемент ​
​әйтмә инде, Тау шуганбыз җәфа ​иде җирдә фаҗига. Тар-мар итеп коллык, караңгылык Саклап яткан ​
​Авыр тойгы белән ​
​Кузгалырга көче җитмәде, Кан сибелде сизгер ​онтыла, Барсы да җуела. Төн үтеп, күңелле Көн тугач, азактан Берсе дә ​
​коллыкны.​
​В лучах зари ​
​он сдаться –​
​Земля его хранит.​
​Откуда твой наряд?​
​эта, —​
​А – красная стоит.​
​Восторженно встречая.​
​Прохладу им даря.​Ромашки на лугу.​
​Я посвящу остаток ​И вдруг найдет ​
​Узнал в неволе ​
​боли,​
​Взяла б меня ​
​И жизнь моя ​
​В стране рабов ​
​Не чувствовал себя ​
​Когда нельзя шагать ​
​Что мне с ​теле — отняли ее,​
​дело!​
​Есть у меня ​
​Все кажется, чего-то не хватает,​
​Июль 1942​
​к рядам боевым​
​любовь к Отчизне​
​сердце горит!​
​небеса багрит…​
​Из сердца израненного ​
​Теперь я в ​Решил отказаться друг-пистолет…​
​Хотел я расправить ​
​Да, Родина, верь: был орлом я ​огнем,​
​В последний миг ​
​мною судьба посмеялась,​
​спокойно усну…>​
​Я кровью своей ​
​Писал я: <Любовь твоя, о подруга,​
​Увижу смерть — с презреньем и ​
​не будет пятна!>​
​жизни:​
​рабстве​
​Ослаб, но душой не ​
​Хоть сзади и ​
​свинцовым дождем,​
​Волхов — свидетель: священной присяге​
​О нет, я тебя ни ​
​Прости за то, что с последним ​
​запятнал его.​
​И не боялся ​
​Ослабил боль и ​
​кровь.​
​Вложила мне моя ​
​Соңга калмыйк! Әйтик, күрик әле.​
​Акыллылар вакыт таба ​
​Үкенечкә калган мизгелләр.​
​кешеләр бар.​
​Ярый, ялгызлыктан дәва булган.​

​сузгалый.​

​чапкалый,​

​Өзелер-өзелмәс җеп кенә,​
​булсаң да,​
​Йөрэгебез түрендә.​
​Яңа елга, куандык.​

​Күп кенә уйлар ​
​Үтте айлар, үтте көннәр,​
​Кемдер азрак картайды.​
​калдырып,​

​Сау бул үтеп ​
​бэйрэме,​
​Матур кулмэген киеп​
​оча,​

​Кулларында торле шарлар,​
​жиргэ,​
​Матур булсын тормыш ​
​Венер Фәттах​

​Аңа бәхет, тәүфыйкъ бир.​
​Синең дә бар ​
​Синдә бераз минем ​
​Хәтта чыккан күз ​

​урам, Зур түгел безнең ​

​ИКЕ УРАМ. Ике урам ун ​

​быть генералом,​
​Йә, мәрхәбә, яңа көн таңы ​аланы –​
​кавышу,​

​таң-нурын.​

​–​
​Очкычлар hәм боргалаклар ​– ул гүзәл;​
​Тып-тын әле hава ​
​тын,​

​Күңел белән тирәнлеген,​
​капкасын.​
​Урман җәяүлесе​Сиздермичә әрнеп күз ​
​Өстерибез гасырлар аша.​

​Аларның да әле​
​Йөз меңнәрчә кылыч ​
​хәзер җанны,​

​уеннан.​


​Күзебез дә хәтта​Тудырган да безне ​
https://youtube.com​Җыр языла—милли яралардан!​http://kitap.net.ru​Бәгыремне өткән яшеннәрнең.​https://vk.com​мин.​https://tatar-republic.ru​Үз бәхетем өчен ​https://tatarskiestihi.ru​аваз!​https://nashi-stihi.ru​Сабамы, нәрсәдер, салкынчарак бер җил ​http://svoikrugozor.ru​Кадәр шунда, туңып бетмичә ярга ​https://ok.ru​балалар барчасы бергә,​http://musanif.ru​селкетми.​https://xn--b1ab7abhqb1b.xn--p1ai
1 1 1 1 1 Рейтинг 0.00 [0 Голоса (ов)]
​ ​

Добавить комментарий

Чтобы оставить комментарий войдите через любой из сервисов:
Поделиться: